Gisteren was het weer even mijn beurt. Voelde me de afgelopen weken zo geleefd, voor alles en iedereen aan het vliegen. Dat ik mezelf steeds verder achteruit schoof. Terwijl ik weet dat ik daar niet perse gelukkig van word.
Ik wilde weer ervaren hoe het is om die tijd voor mezelf te nemen. Als fotograaf vind ik het belangrijk om ook regelmatig te voelen wat een model voelt. Het houdt me scherp en dan weet ik precies waarom ik ook alweer zo veel aanwijzingen geef🤣. Het is een ramp als iemand je fotografeert en vervolgens niet zegt hoe je het beste kunt gaan staan, zitten of liggen.
Heel eerlijk kon ik wel even een boost gebruiken. De laatste weken waren pittig, veel geregel en weer m’n draai vinden. Al een tijdje liep ik met het idee om mijn lijf te fotograferen zoals die is. Standaard vond ik mezelf 5 kg te zwaar dat nu meer neigt naar 10 kg te zwaar. Vroeger zou ik bij wijze van spreken echt niet meer naar buiten gaan vanwege de extra kilo’s en mijn eetstoornis. En weet je, het boeit me nu niet meer.
Als ik deze foto’s zie, voel ik zoveel liefde voor mij. Die liefde die er nooit echt was, is er nu. Wat is het toch heerlijk om 40 te zijn. Ik leef, geniet en zie mezelf als prioriteit. Als het met mij niet goed gaat, loopt het in mijn gezin ook niet. Als ik negatief ben, pikken ze dat thuis feilloos op en gaan mijn gedrag spiegelen. Oh boy, ik ben de belangrijkste persoon in mijn leven om alles goed te kunnen laten draaien.
Ik ben niet perfect en heb geen maatje 36. I love my curves. Vijf kinderen heb ik mogen dragen. De sporen van deze zwangerschappen zijn nog zichtbaar. Geweldig toch, elke dag word ik eraan herinnerd wat mijn lijf allemaal kan en heeft gedaan. Dat ik niet perfect ben of standaard 5 kg te zwaar, mag ik dan niet gefotografeerd worden? Moet ik dan wachten tot ik wel mijn ideale gewicht heb bereikt? (Terwijl ik weet dat dat waarschijnlijk niet meer gaat gebeuren). Voel ik me echt gelukkiger als er 5 kg af is? Het antwoord voor mij is nee! Je hebt altijd wel iets op jezelf aan te merken, ik ook. Door mezelf zo weer te zien, zie ik hoe mooi ik ben. Dit werkt zo empowering. Ik stuiter al sinds gisteren, zo intens trots op deze foto’s waar vooral het zelfvertrouwen van afspat. En dat gun ik iedere vrouw (en man). Bij heel veel mensen sta ik op een soort van ‘lijstje’. Zo van dat wil ik echt nog een keer doen. Maar nu nóg niet. Je kunt namelijk nog teveel redenen bedenken waarom je het nu nog niet zou doen. Je blijft het voor je uitstellen omdat jij jezelf niet als prioriteit ziet. Je kinderen zijn prioriteit of je partner, je werk, je gezondheid, je ouders. Zolang jij jezelf niet op die eerste plek zet en gaat inzien hoe mooi je bent, word je geen prioriteit en zal er weinig veranderen. Je blijft in datzelfde cirkeltje rondzwemmen.
Is het nu tijd voor jou ? Je hoeft niets meer te veranderen, je bent precies goed zoals je bent. Als jij dat gaat inzien, dan verander jij en de wereld om je heen.
Deze foto’s zijn gemaakt door mijn stagiaire Destiny.