Deze zin gaat nog zo vaak door mijn hoofd. Jaren geleden toen ik bij een seminar zat voor fotografen galmde deze zin door de zaal. En raakte elke vezel in mij. Nog nooit was ik me bewust van de waarde die ik te geven had. Als je iets doet wat je heel graag doet en het geen moeite kost, ga je er vaak vanuit dat het dan waardeloos is en dat is juist je goud. Omdat het zo vanzelf gaat en het je geen moeite kost, dan ben je er dus mega goed in.
Maar we leren anders op school. Alles waar je niet goed in bent, moet je extra trainen en oefenen. Daar ligt onze focus ook op. Je krijgt niet meer uitdaging als je iets al mega goed kan, dan hoef je daar niet meer in bij te leren, want dat kun je al. Maar wat als je dan juist wel dat extra stapje zet, wat je als je nog meer leert waardoor je boven alles en iedereen uitstijgt. Daar ligt je magie en alle mooie kansen in je leven.
Dus toen ik die zin hoorde, besefte ik hoe belangrijk het is om in jezelf te geloven. Om jezelf te voeden met positiviteit, dankbaarheid en vooral met een gezonde dosis eigenwaarde. Je bent namelijk altijd je eigen plafond. Dat kun je alleen doorbreken om steeds weer te groeien in eigenwaarde.
ELKE KEER ALS JE WEER EEN LEVEL HOGER GAAT, VOEL JE WEERSTAND WAAR JE DOORHEEN MAG BREKEN. JE GROEI LIGT NAMELIJK HELEMAAL NIET IN JE ELKE DAG GOED VOELEN. ZONDER DALEN, GEEN GROEI.
Je groei ligt juist in de mindere momenten, momenten waarop je een struggle voelt met jezelf. En stiekem mag je voor die momenten best dankbaar zijn en ze volledig omarmen. Zodra je daar weer uitkomt, ben je weer boven jezelf uitgestegen. Hoe vet! Ga alle uitdagingen in het leven aan en blijf groeien in eigenwaarde. Dan zul je zien dat je door je eigen plafond heen breekt.