Desiree (54), werkt in een woonvoorziening voor verstandelijk beperkten en ouderen. Trotse moeder van een dochter en een zoon. Heeft momenteel geen partner.
In een wereld vol ups en downs, waar belangrijke beslissingen soms met weinig overleg worden genomen, heeft Desiree haar eigen weg gevonden.
Ook begrijpt ze het belang van haar kinderen in haar leven, maar ze beseft ook dat haar kinderen volwassen worden en hun eigen weg gaan. Desiree deelt haar filosofie: “Stel dat ik iemand tegen zou komen dan vind ik het wel belangrijk dat ik mijn kinderen daar in meeneem, maar ook niet teveel. Die kinderen gaan de deur uit en hij komt erin haha.”
Voor Desiree is de evolutie van haarzelf een reis geweest die gekenmerkt wordt door vastberadenheid. Ze heeft door diepe dalen en hoge pieken gereisd en heeft geleerd van het verleden. Zoals ze het verwoordt: “Ik ben eigenlijk sinds het laatste jaar dat het allemaal rustig vaarwater is. En dan kijk ik ook terug hoe diep ik ben gegaan, ik had niet verwacht dat ik zo diep zou zijn gegaan.”
Een keerpunt in Desiree’s leven was een fotoshoot, zoals ze vertelt: “Het klinkt belachelijk maar door de fotoshoot is er zo’n knop omgegaan. Ik heb echt lak aan andere en ik ben gewoon lekker mezelf.”
Desiree’s boodschap aan andere vrouwen is inspirerend: “Doen wat in je hart zit. Als je dat doet dan komt het goed. Ik denk echt dat het zo werkt. Volg je intuïtie. Maak je niet zo druk om alles. Niet te snel overhit raken over kleine dingen die gebeuren. Zodat we allemaal wat toleranter zijn naar elkaar.”
Desiree’s verhaal is een herinnering dat het leven vol ups en downs zit, maar dat er altijd nieuwe kansen voor de deur staan. Zoals ze treffend zegt: “Waar er deuren dichtgaan, gaan er ook weer deuren open.” Desiree’s reis van zelfacceptatie is een inspiratie voor ons allemaal om het leven te omarmen en te genieten van de reis, ongeacht de obstakels die we tegenkomen.