Stephanie (33) : ‘De weken daarna heb ik mezelf
geoefend in dat gevoel. In trots zijn op mij, blij zijn met mij, tevreden zijn, gelukkig met wat ik in de
spiegel zie, mezelf echt leuk te vinden.’
Een paar weken geleden heb ik een boudoir shoot laten doen bij atelier Kristel van Herpt. Het was een diepgaand proces waarin ik vanalles tegenkwam wat ik graag met je deel.
Mijn intentie was om dit te doen voor mezelf, voor mijn partner en kinderen. Om eens vast te leggen wie ik -allemaal- ben. Het is ontstaan als een cadeau en al snel bleek het een enorm waardevolle gift aan -vooral- mezelf. (En daarmee wel degelijk voor mijn omgeving)
Hoewel anderen wel eens zeggen dat ik er zeker uitzie in mijn doen en laten, niets is minder waar. De emoties schaamte, mijn plek niet durven innemen en schuldgevoelens als ik dat wél doe, bang wat anderen ervan vinden, onzekerheid en twijfel of ik het allemaal wel goed doe, gaan zéker wel eens door mij heen. En heus vaker dan ik zou willen. Reden te meer om mezelf vast te leggen op een moment dat ik trots op mezelf ben. Dat leek én was makkelijker gedacht dan gedaan.
Het was een weg, ernaartoe, maar zo ook de dag zelf én de periode daarna.
De dag zelf was magisch. Ik vind het heerlijk als alles tot in de puntjes geregeld is en ik alleen maar hoef mee te bewegen. Een fijne knuffel, thee met een lekkere macaron, mijn haar en make-up waarvoor gezorgd werd, de kleding gestoomd, er werden setjes uitgezocht. Er was natuurlijk nagedacht over het licht, de poses, de blikken.
Model zijn is niet simpel, ook daar kwam ik achter. Maar wél heel lollig. We hebben ontzettend veel plezier gehad samen in een harmonieuze, liefdevolle, veilige sfeer.
Diezelfde dag kreeg ik mijn foto’s nog te zien in de reveal kamer (soort bioscoop).
Ik heb er nog steeds geen woord voor hoe ik mezelf toen zag. Nieuw, echt, mooi, prachtig, wauw. Een samenspel daarvan.
De weken daarna heb ik mezelf geoefend in dat gevoel. In trots zijn op mij, blij zijn met mij, tevreden zijn, gelukkig met wat ik in de spiegel zie, mezelf echt leuk te vinden.
Omdat ik mijn treasure box (schatkist met passe-partouts) afgelopen vrijdag op mocht halen, zijn we samen terug gegaan naar het atelier. Wat ze daar super goed deden is mijn partner ook meenemen in de reveal om te laten zien en voelen wat ik doorgemaakt had. Wat een feest!
DAAR, OP DAT MOMENT, KWAM IK TOT DE CONCLUSIE DAT; MEZELF DIT MOMENT, DEZE VRIJHEID COMPLEET GUNNEN, MIJN PLEK ONGEGENEERD EN SCHAAMTELOOS INNEMEN, VOOR MEZELF KIEZEN EN MEZELF OP 1 ZETTEN, ZO LANG, OF MISSCHIEN ALTIJD AL WEL, BÚITEN MIJN COMFORTZONE LAG.
Can you imagine?
Terwijl we hier zijn om ons eigen leven te leven, was het voor mij totaal vanzelfsprekend om rekening te houden met anderen, voordat IK er mocht zijn. Ook dat, wil, en mag ik, meer en meer oefenen.
Een wondermooi proces.
Stephanie